‘Alle ruis valt weg’ – een Deep Listening ervaring van veiligheid
Onlangs gaf ik weer een Deep Listening Luistertraining. En had een bijzonder ervaring die mij deed beseffen hoezeer je lichamelijke staat (polyvagaal theorie) en Deep Listening met elkaar verweven zijn. En hoe je met Deep Listening de ander veiligheid in het contact kunt laten ervaren.
Door het oneven aantal deelnemers, deed ik zelf ook mee tijdens een oefening. Die oefening gaat over ervaren wat luisteren vanuit een luistercentrum doet met de gesprekspartner. Ik was aan de beurt om mijn oefenpartner feedback te laten geven op hoe hij mijn presentie en het contact ervaarde. En toen gebeurde er iets bijzonders…
Ruimte, veiligheid, goede wens
Ik had mijn voorhoofd gekozen als luistercentrum en vanuit die plek contact gemaakt met mijn oefenpartner. Dit luistercentrum is mijn favoriet omdat het neutraal is en veel ruimte geeft aan de ander in het contact. Als voorbereiding op het contact had ik mijn lichaam en geest al ‘neutraal’ gemaakt. In de polyvagaal theorie noem je dit ventraal vagaal: een kalme staat die een ‘het is veilig’ sein uitzendt naar anderen. En ik maakte contact vanuit compassie, de wens dat het contact ons beiden iets goeds zou brengen.
“Stilte is de ruimte waar ik wakker word, waar ik mijn ogen open en zie wat echt wezenlijk is.” – Anselm Grün
Stilte in verbinding
Mijn oefenpartner beschreef wat er bij hem gebeurde. Er vloeide een warm gevoel door het lichaam dat begon in de rug. De voeten werden warm (de mijne ook) en er was een gevoel dat er veel ruimte ontstond in de borststreek, alsof die breder werd. En toen kwam het: alle ruis die volgens hem altijd aanwezig was rondom zijn hoofd, verdween. Alsof hij doof werd. Maar hij kon wel horen. Het was voor het eerst dat hij al die omgevingsgeluiden niet hoorde. Daarnaast gaf hij woorden als veilig, gedragen, ruimte en warm aan het contact.
Veiligheid in het luisterveld
Hoe valt dit te verklaren? Mijn vermoeden is dat het autonome zenuwstelsel van mijn oefenpartner altijd gespitst is op gevaar en dus constant de omgeving beluistert op geluiden. Toen er in ons contact een ‘wij’ ontstond dat veilig voelde en hij zich gedragen voelde, kon zijn autonome zenuwstelsel even de gevaarscanner uitzetten. In Deep Listening wordt dat ‘holding space’ genoemd of het ‘luisterveld’. Elders wordt het ook wel ‘bedding’ genoemd.
Invloed en verantwoordelijkheid luisteraar
Ik vond het een heel ontroerende ervaring die voor mij onderstreept hoe belangrijk het is om in professionele situaties als luisteraar bewust te werken met je eigen lichamelijke staat en de manier waarop en intentie waarmee je contact maakt met je gesprekspartner. Het was voor mij een cadeautje dat mijn oefenpartner zo goed kon verwoorden wat hij fysiek ervaarde, want dat gaf me weer meer inzicht in hoe en waarom Deep Listening werkt.
Lees verder over Deep Listening
Meer over Deep Listening Luistertraining
